Najlepszym i największym
przykładem komunikacji pośredniej jest Internet. Blogi, czy fora internetowe
stanowią świetny przykład porozumiewania się adresata z odbiorcami. Nadawca
umieszczając informacje czy komunikaty na swojej stronie pozwala na swobodne
odczytanie ich przez osoby trzecie. Sieć sama w sobie pozostaje obojętna
wobec tych informacji i nie wprowadza do nich żadnych zmian. Wymiana informacji
jest uzależniona w tym przypadku od czasu i przestrzeni oraz dostępności
funkcji podmiotów, które uczestniczą w komunikacji. Do przykładów komunikacji
pośredniej należą także prasa czy telewizja. Są to środki masowego przekazu,
dzięki którym odbiorca przestaje być tylko pasywnym odbiorcą i inicjatorem aktu
komunikacji, staje się aktywny w doborze, a także ocenie odbieranych
informacji.
Wracając do przykładu szerokiego
przekroju informacji w Internecie możemy dostrzec, że pełni on funkcje magazynu informacji i narzędzia do jej dystrybucji. Informacje zbierane w Sieci są
udostępniane po zauważalnym, ale praktycznie nieograniczonym czasie. Co daje nam
możliwość ciągłego dostępu do informacji w nim zawartych.
Podczas
komunikacji za pośrednictwem Internetu (mail, komunikatory społeczne, fora) informacja, która zostaje wysłana
przez nadawcę dociera do odbiorcy po pewnym czasie, co pozwala w pewnym sensie
na przygotowanie przez niego odpowiedzi bez presji czasu (jak ma to miejsce
podczas komunikacji synchronicznej). Odbiorca stwarza tym samym warunki jej
świadomej modyfikacji, np. ukrycia naturalnych odruchów w chwili nadawania oraz
odbioru korespondencji. Co może dawać pewien obraz przekłamania prawdy i
naturalnych odruchów. Ta
anonimowość w Internecie daje nam wolność zachowań, które są często bardziej
śmiałe lub agresywne, częściej łamane są tu zasady społeczne.
Atrybutami w komunikacji
pośredniej jest między innymi opóźnienie dostępu
do materiału względem czasu jego opublikowania, czy też możliwość wielokrotnego odbierania tego samego
materiału i niezmienność treści tych
materiałów przez okres ich udostępniania. Komunikację
pośrednią cechuje także wysoki poziom intencjonalności oraz to, że nadawca nie
widzi bezpośredniej reakcji odbiorcy, brak tu sprzężenia zwrotnego, gdyż
odbiorca ma ograniczoną możliwość nadania informacji zwrotnej, a nadawca często
jej nie oczekuje.
Komunikacja
pośrednia jest, zatem porozumiewaniem się za pomocą mass mediów. Naturalne
środki przekazu (dźwięk, głos) są w niej zastąpione elektronicznymi
informacjami przez radio, komputer czy telewizję.
Bibliografia:
Z. Nęcki, Komunikacja międzyludzka, Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1996r.